Monument‘De gedachtenis van de namen’ Dit monument, geplaatst in de middelste altaarnis in de noordmuur van de kerk, gedenkt de gestorvenen. De eerste predikant van de gemeente van Loosduinen: Ds. Jacobus Meursius, bemoedigde de gemeente in een tijd dat het leven dor en doods was als een steppe – ten tijde van de tachtig jarige oorlog- met het woord uit Jesaja 35, 6 : ‘Verlamden zullen springen als herten… waterstromen zullen de woestijn splijten’. Kunstenares Mary Zuidgeest heeft dit thema uitgewerkt in het monument ‘De gedachtenis van de namen’. Op de dragende zuil slaapt onder stenen bedolven een verdorste en dorre roos van Jericho. Daarop een blad met kleine steentjes waarop bij een gedachtenis een wit steen gelegd zal worden; en op die witte steen de naam van de gestorvene. Gedachtig het woord uit Openbaring 2, 17: ‘Wie overwint zal ik geven … wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve de het ontvangt’. Op de opstaande rand van het blad lezen we de belofte: ‘De steppe zal bloeien’. Er brandt in een lantaarn altijd een licht. Teken van het eerste Woord dat God roept tegen het ‘woest en ledig’: ‘Er moet Licht komen! En er was licht’. En boven aan het monument, zie daar komt de steppe tot bloei, de dorre roos opent zich , want de rotsen – gemaakt van hetzelfde materiaal als de voet - gaan open. En verbeeld door stroken glanzend glas: ‘Het water zal stromen, het water zal tintelen, stralen, dorstigen komen en drinken…’.

De orgels Het fraaie hoofdorgel in deze kerk is gebouwd door de Haagse orgelmaker Joachim Reichner, die in 1780 de bovenste kas (het hoofdwerk, omdat de organist er met zijn hoofd onder zit) maakte. In 1791 voegde hij de onderste kas toe (het rugwerk, omdat de organist er met zijn rug naar toe zit). Inwendig is het orgel in 1856 ingrijpend verbouwd door de orgelmaker C.G.F. Witte (firma Bätz & Co). In 2006 is het orgel door orgelmakerij Steendam uit Roodeschool grondig gerestaureerd en uitgebreid met een zelfstandig pedaal. Voor het doophek staat een authentiek Frans drukwindharmonium, gemaakt door de Franse orgelbouwer Debain rond 1860. Zie verder de aparte pagina gewijd aan deze orgels.

Abdijkerkhof In vroege tijden werd er in de kerk zelf begraven. Toen dat in 1829 verboden werd, is het Abdijkerkhof ontstaan. Hier worden tot op de dag van vandaag overledenen bijgezet. Sinds de laatste renovatie van het kerkhof in 2007 zijn er 450 graven. Er zijn twee soorten graven: de particuliere en algemene graven. De particuliere graven worden uitgegeven voor 20 jaar. De grafrechten kunnen daarna telkens voor 5 of 10 jaar worden verlengd. De algemene graven worden uitgegeven voor 10 jaar en kunnen niet worden verlengd. Er zijn zandgraven, keldergraven en een urnenmuur.